Երբ նպատակեն ծնած միջոջը կը դառնայ առաջնահերթ հորը համեմատ այդ կը նշանակէ որ արդեն իշխանը թագավորին զգեստնեց ու գրավեց գահը

Եվ մինչ ես չեմ ուզեր խորանալ ու մխրճուիլ այս վեճին մեջ, որտեղ պարզ է որ երկուստեք ոչ մեկ կողմ անկարող է վճռել նման պարագաներու, ոչ մեկ կողմ կարող չէ միւսին համոզել թէ իր մտադրութիւնը մագուր է եւ նպատակը անկեղծ, եւ իրականութեամ տերը ինքն է իսկ մուս կողմը մեղավոր.

Եւ երբ ինծի հարցուցին թե չես կարծեր թէ այս մեկը իրականութիւն է.

Իմ դասական բնական տիպիկ պատասխանս է թէ ես քաղաքականութեան մեջ չեմ առաջնորդուիր դավաճանական տեսութիւններով, ենթադրութիւններով որոնք հնարավոր է ճիշտ ըլլան եվ հնարավոր է ոչ, երբ հստակ տեղեկութիւն չունիմ, ձեռնպահ եւ վերապահ կը մնամ  հաստատելէ կամ ժխտելէ, վճռելէ.

Ավետարաին մեջ Քրիստոս կըսէ, "մարդոց ներքինը միայն Տերը Հայր Աստուած գիտէ, մարդոց խորքը , մի դատեր" եւ ես այս մոտեցումը կընդունիմ ու կը փորձեմ որդեգրել, այս սկզբունքով առաջնորդուիլ.

Սակայն այն ինչ որ ունիմ, ընկերակցած հարատեվորեն աճող տպավորութիւններ են, որոնք երբ այդքայն զարգանան համարեայ թէ կը վերածուին սեփական անձնական համոզումներու, համոզումներ որոնք իրավունք չունիմ ուրիշին հրամցնել եւ պարտադրել իբր վճռորոշ եզրակացութուն.

Ուստի միայն կարող եմ հրամցնել դիտողութիւններ, նշել կետեր, եւ թող կարդացող̕ը ինքը վերլուծէ եւ սեփական հետեվողութիւնները կատարէ, ինքը դատէ., իր անձնական սեփական  դատողութիւնները կատարէ

Ես իրապաշտ անձ եմ, գործնական, երազները եւ իտիալիզմը մեկ կողմ թողած, պրֆեկշընիզմը, perfectionism, եւ կը գիտակցիմ թէ այսոր միջոջը շատ էական է, ռեսուրսները նիւթականը, ֆինանսը, եւ ոեվէ վեհ գաղափարներ պարտադիր կարիքը ունին այդ բոլորին, այդ միջոջները կենսական են, էական, անհրաժեշտ, ուստի այս պարագային վեհ գաղափարները նապատակն են, ծնողքը, թագավորը որուն ծոցեն կը ծնի միջոջը
ՍԱԿԱՅՆ ԿԱՅ ՍԱԿԱՅՆ

Ուստի եկեք զննենք, ես արդեն հետզհետէ զարգացող այն տպավորութեան ներքեվ եմ թէ արդեն միջոջը դարձած է էական, առաջնահերթ եւ այդ իշխանը այնքայն հրապուրիչ է ու գայթակղիչ որ գերազանցած է իր հորը եւ դարձած դե ֆակթո նպատակ, իսկ որիկինալ նպատակը արդեն դարձած է ձեվական ու անզոր

Լավ,

Եթէ նման Ռեսուրսներ կապահովուին  արտաքին ճակատի վրայ, բնականաբար այդ միջոջին առաքելութիւնը եւ իմաստը, ՆՊԱՏԱԿը պիտի հանդիսանայ արտաքին բարեկամներ որոնել, եւ անոնց ուշադրութիւնը հրավիրել հայաստանի մեջի ամուր կորիզի վրայ, որն է ձեվավորումը եւ ՀԱՐԱՏԵՎՈՒՄը գոյատեվումը կայուն երիտասարդական մղիչ ուժի, որուն հզորութեան վրայ պիտի խարսխուի արտաքին բարեկամ/զինակիցներու հենարանը

իսկ եթէ նման կորիզ ու մղիչ ուժ արդեն նսեմացած է ու անհետացած, առաջանհերթ պիտի ըլլար նախ կեդրոնանալ թէ ուր եւ ինչու նման կորիզ անհետացավ, սակայն այսօր կը տեսնենք թէ ամիսներէ ի վեր այդ իրավիճակին հայտնուիլը կը վերաբերուի ուրացումով, անտարբերութեամբ, արհամարհանքով

Իսկ հիմնական պատճառներեն մեկը, ըստ երեվույթի, կամ առնուազն արտոնուած է ստեղծուիլ նման տպավորութիւն թէ կետրոնացումը, խթանը (մոտիվազիան - motivation) զբաղուած է եւ կետրոնացած Ռեսուրներով, այս մեկը ավելի առաջնահերթ նկատուած.

Քաղաքական դաշտի մեջ տեղքայլին հաջորդած ահավոր նահանջ, ու մինչ այսօր չի կայ թափանցիկ լուռջ քննարկում ու վերատեսութիւն, այլ առկայ է լռիվ անտարբերութուն այդ ուղութեամբ.

Քաղաքական ճառին ահավոր ինքնահակասութիւն, իրարանցում անորոշութիւն, շուարածութիւն, (confusion) ոչ մեկ վերատեսութիւն թէ ինչու անընդհատ այդ աստիճան առաստաղը այդ ճառին բարձր էր ու ծայրը չեր երեվար, անիրապաշտ, անիրատեսական, անհասանելի, ու տակավին չի կայ լուռջ քննարկում այդ ուղութեամբ.

Հսկայ թիվով հուսախաբ ու ընդվզած երիտասարտութիւն, ու իրենց հետ ոչ մեկ լուռջ տիալոկ, երկխոսութիւն, քնարկում.

Ահավոր կորուստ բարեկամներու, եւ փոխանակ ընդունելու սեփական մեղքի բավականին ուռջ բաժինը, դիմել դեմակոկիայի աստիճանի հասնող հարձակումներու

Անտեսել շատ վաղուց անկեղծ խրհուրդներ շատ լուռջ ու արմատական բարեփոխումներու, փոխարենը ամբաստանելոծ անկեղզ բարեկամներ "Ջահել պատեհապաշտութեան" մեջ

Արդեն խեղդամահութեան աստիճան բուռն բացահայտ մենաշնորհ ներքին օղակներու մշակույթի քաղաքականութեան կիրարկումի, առանց այլեվս նույնիսկ թաքցնելու

Այս բոլորը կը նշանակէ մեկ բան ինձ համար, արդեն թագավոր նպատակը գահընկեց դարձած  պետական հարուած ստացած է նոր իշխանեն, ալ անզոր է օգնութեան հասնիլ շատ մը անկեղծներու որոնք թագավորին վեհ գաղափարները կը պաշտեն, եւ բարեկարգումներու մասին հուսալը միամիտ երազկոտութիւն է, ալ դարը փոխուած է, ալ ի զուր է փորձել դիմել թագավորին, ալ խոսք չունի եւ ալ կայ նոր իրավիճակ, եւ այնտեղ բոլոր անոնք որոնք թագավորին վեհ գաղափարները կը նշեն, արդեն նսեմացոաւծ են

Ու բոլորս պարտուած