
Երբ արաքելութիւն վերցուցած ես հասարակութիւնը արթնցնելու իրավունք չունիս վշտանալ քեզ արթնցնելու անկեղծ կոչերեն
"ինծմէ հարցազրույծ կուզես իբր մեր կուսակցութեան ղեկավարներեն մեկը դուն մեզմէ ե՞ս" - "ոչ ես Հնչակեան եմ" "ուրեմն գնա Հնչակեաններուն մոտ հարցազրույց վարէ"
"Հայաստանի մեջ տարակարծիք ենք բայց Լիբանանի մեջ ոչ, կուզեմ մեր թեկնածուին օգնել" - "իրավունք չունիս ըսելու մեր գաղափարին կը պատկանիս - կարգիլեմ քեզ, մեզի մի օգներ"
"Այլեվս քեզ հարցազրույց չեմ տալու, մեր հակառակորդներուն կը հրավիրես"
Մինչ ամեն ինչ կը քանդուի եւ կը կործանուի, ու մենք որ առաքելութիւն վերցուցած ենք ահազանգելու եւ արթնցնելու հասարակութեան ու ազգին Հայաստանեն Հայկական սփյուրք անկարող ենք զիրար հանդուրժել երբ մեկզմեզ կը փորձենք ամենայն լավ մտադրութեամբ զգուշացնել զիրար
Զգուշացնել մեզ որ մենք որ անենայն բարձր առաքելութիւնը վստահած ենք այն նավին որ առաքելութիւն վերցուցած է ազգի փրկութեան
Երբ մեր ամենեն լավագույնը էլիդան ամենեն խելացինները որ կը տեսնենք դիվանագիտական Աստուած են իրենք իրենց կարտոննեն վարուիլ մեծամասնութեան նման, մնացածին նման՝ փոխանակ ուրիշները իր մակարդակին բարձրացնելու անոնց պես կուզուի վարուիլ՝ փոխանակ օրինակ ծառայելու եւ հանդիսանալու ստանդարը կը որդեգրէ
Այլ բան է երբ բոբուլիստ ամբոխավար խանդավարող մը մոտենայ անձնական EGO "եկոով" սակայն երբ ամենա արհեստավարժ professional պրոֆեշընըլ պրոֆեսիոնալ փորձառու հանճարեղ մը կուզէ ազդուիլ եւ համաչափ քայլեր պահել իր շրջանակին մնացածին պես վարուելով - Synchronized սինխրոնիզացված համաչափ
Երբ ազգային առաքելութիւն վերցուցած ես քու "եկոն" ԵՍը շունչ անգամ անկարող պիտի ըլլայ առնելու քու ներսիդին, նույնիսկ Շունչ իրավունք չի պիտի ունենայ առնելու
Համոզուած եմ որ եթէ Արեվմտեան Դիվանագիտական հիմնարկներու մոտ վկայական առնելու պարտադրէինք մեր ազգին, մեծ մասը ձախողելու էր, համարեայ թեսթերուն մեծ մասը ձախողեր ու այդ վկայականը չի ստանար
Քաղաքականութիւն կը նշանակէ փրակմաթիզմ, իրապաշտույթիւն, լայնախոհութիւն, ճկունութիւն, համեստութիւն, հարց մը լավ դիտել ամեն անկիւններէ, ըլլալ առարկայական, տրամաբանել առանց տարուելու եւ ազդուելու անձնասիրական մղույթներէ
Խորհուրդները լավ նկատի առնել, չարհամարհել, փորձել հասկնալ, հաղորդակցիլ, միջին եզրերու գալ, նայիլ ուր հնարավոր է համագործակցիլ, քննադատութիւնը թշնամութիւն չի համարել, չի փորձել "պատժել" "ԶՐԿԵԼՈՎ" իրականութիւները անկեղծորեն ըսողը
Երբ մեկուսի այդ խորհուրդները տրուած են եւ արհամարված ու վայրեջքը շարունակուած, չի "վշտանալ" երբ անկեղծ բարեկամը ալ ավելի ուժեղ բարձրացայնէ
Ի վերջոյ մեր առաքելութիւնները բոլորիս արթնցնել ու սթափել է, երբ ազգը արթնցնելու առաքելութիւն վերցուցած ես, պարտավոր ես քեզ ալ արթնցնել փորձողներեն չի "խռովիլ"
Սակայն այսօր մենք ազգովին քաղաքականութեան ամենատարրական սկզբունքները կը ոտնակոխենք
Մենք չունինք առողջ քաղաքական կեանքի ամենապարզ հիմքերը
Քաղաքականութիւնը շատ լուռջ ասպարեզ ու առաքելութիւն է,կան պարտադիր ուղեցույցներ եւ սկզբունքներ,որոնցմէ շեղել իրավունք չունիս նամանավանդ գիտակցաբա, քաղաքականութեան մեջ մտած ես ուրեմն պարտավոր ես պատրաստ ըլլալ դիմագրավելու անընդհատ ծանր իրավիճակնեորւ ուր ղեկավար ըլալ կը նշանակէ որ իրավունք չունիս հակադարձել, դուն ամեննե շատ պիտի քննադատուիս, քու եսասիրութիւնդ շատ բան պիտի հանդուրժէ, նույնսկ եթէ ճիշտ ես պիտի զիչիս,երբ այս բոլորը դիմագրավելէ ետք ու այս թեսթերը անցնելեդ ետք հաջողութեամբ այն ատեն քու շրջապատդ քեզ այն քայն կը հարգէ որ բնական քու հեղինակութիւնդ կը պարտադրես բնական կերպով ու ինքնաբերաբար
Սակայն ազգի մեջ ղեկավարը կը կարծէ թէ կարծր ու կոպիտ "վերեն գալով" կը պարտադրէ իր հեղինակութիւն, ապահովելով միայն ժամանակավոր հեղինակութիւն, արհեստական ու ոչ երկարատեվ
մեզ հարկավոր է շատ լուռջ դասընթացքներ քաղաքական հասունութեան իրազեկումի գիտակցութեան հանդուրժողականութեան ազգային ոգիի համերաշխութեան միասնականութեան իսկ այսօր միայն ԵՍը գոռոզութիւնը ունայնութիւնը փառասերութիւնը փառամոլութիւնը ամեն ինչ քանդած է
մեր քաղաքական դաշտը կուսակցութիւնները կաթուածահար են ու սնանկացած