Հարցազրույց Ազգային ժողովրդավարական ԲԵՎԵՌ անդամ պարոն Վարուժան Ավետիսյանի հետ Ազգային շարժումը Հայաստանի Հանրապետությունում

Հարց
Պարոն Վարուժան, սկզբից թույլ տվեք արտահայտել իմ տպավորությունը, որ Ազգային Ժողովրդավարական ԲԵՎԵՌ կարող է դեռևս չլինի թիվ մեկ քաղաքական ուժը Հայաստանում, (այս պահին) բայց այն կուսակցությունն է, որն ամենաարագ զարգացող կուսակցությունն է Հայաստանում, մինչդեռ մյուս կուսակցությունները կարծես թե. կորցնում է ժողովրդականությունը և քաղաքական հողը, ԱԺԲ-ն աճում է թվով, այն երկրի նոր ուժն է, ամենայն հավանականությամբ ամենառոմանտիկ, զգացմունքային և կրքոտ.
Համաձա՞յն եք այս նկարագրության հետ:

Պատասխան

Ըստ էության այո։ Բևեռն ապագայի առաջատար ուժն է։
Միան մեկ ճշգրտման կարիք կա։ Ազգային-ժողովրդավարական բևեռը վերկոսակցական քաղաքական համախմբոմ է, այլ ոչ թե կոսակցոթոն։ Միևնույն ժամանակ, մենք ստեղծել ենք նաև «Ազգային-ժողովրդավարական բևեռ» համահայկական կոսակցոթոն, որպեսզի հարկ եղած դեպքում օրենսդրությամբ նախատեսված հարաբերություններ ապահովենք պետության հետ։ Այդ կուսակցությունը մեզ համար ընդամենը գործիք է և նրա առաքելությունը դրանով ավարտվում է։
Իսկ քաղաքական դաշտոմ, ինչպես արդեն ասացի, մենք գործում  ենք որպես վերկուսակցական քաղաքական համախմբում, որպես ազգային-ազատագրական շարժում, որը կառավարում է Ազգային-ժողովրդավարական բևեռի խորհուրդը։ Այն ներկայումս բաղկացած է տասը անդամից։ Նրանց մեծ մասը որևէ կուսակցության անդամ չէ։

Հարց
Պարոն Վարուժան, ռուսական ներխուժման սկզբից ի վեր Ազգային-ժողովրդավարական ԲԵՎԵՌ-ի առաջնորդները այն քչերից էին, ովքեր կանխատեսում էին, որ ռուսական ռազմական արկածախնդրությունը կհանգեցնի ձախողման. Ինչն է տարօրինակ այստեղ, որ Հայաստանի Հանրապետությունում չափազանց շատ քաղաքական և ռազմական հայ վերլուծաբաններ արտահայտեցին կարծիքներ, որոնք հաստատակամորեն սպասում էին Ռուսաստանի արագ վճռական հաղթանակին և չէին կիսում ԱԺԲ-ի և վերլուծաբանների փոքրամասնության կարծիքը, Տարօրինակն այն է, որ հայկական սփյուռքի հայ վերլուծաբանների մեծ մասը նույնպես սխալ է դուրս եկել, նրանք նույնպես հավատում էին ռուսական գերազանցությանը. Երկու ամիս անց պարզ է, որ Ռուսաստանը չի վայելում ռազմական գերակայությունը, երկու ամիս անց նրա արշավը ձախողվում է և փակուղում է, առանց հաղթանակի հնարավորության, իսկ փոքր Ուկրաինան դիմադրում է և հավասար դիմադրության մղում է հավասարը հավասարի դիմաց: Ինչպե՞ս եք բացատրում այս ամենը, այժմ ապացուցված է, որ դուք ինքներդ եղել եք այն մարդկանց թվում, ում ես իմ շահած ականջներով եմ լսում ռուսական քարոզարշավի ձախողման ակնկալիքով:

Պատասխան
Ռուսաստանը գաղութային ազդեցություն ունի Հայաստանի նկատմամբ և այդ ազդեցությունը տարածվում է նաև այսպես կոչված քաղաքագետների ու վերլուծաբանների վրա։ Նրանք սպասարկում են Ռուսաստանի շահը և փաստացի նրա քարոզչական մեքենայի մաս են կազմում։
Բևեռի ներկայացուցիչները և սակավաթիվ իրական քաղաքագետներ ու վերլուծաբաններ պարզապես հավատարիմ են ճշմարտությանը։ Ռուսաստանը որպես համակարգ քայքայվել է և թուլացել, ուստի ոչ մի առումով մրցունակ չէ և դատապարտված է։ Ռուսաստանն Արևմուտքին, առաջին հերթին՝ ԱՄՆ-ին, էապես զիջում է իր բազմապիսիությամբ,  այդ թվում՝ տնտեսությամբ (շուրջ 30 անգամ), տեխնոլոգիապես, կառավարման որակով և մնացյալ հիմնական առումներով։
Ռուսաստանն ապրում է իր կյանքի վերջին շրջանը։ Նա կպարտվի, կզրկվի միջուկային զենքից, կկորցնի ՄԱԿ-ում իր կարգավիճակը, իսկ այս գործընթացի ավարտին կմասնատվի։
Ռուսաստանը վերջին տարածքային կայսրությունն է և նրա վերջը եկել է։

Հարց
Պարոն Վարուժան, լուրեր են պտտվում, լուրեր, վերլուծություններ, շշուկներ, որ կա միավորման ծրագիր, միավորում, և որ ոչ միայն Լեռնային Ղարաբաղը, այլև Հայաստանը հավանական թեկնածու է նման միության համար։
Ես՝ որպես արտերկրից հայոց հայրենիք վերադարձած հայի, սա ինձ խորապես անհանգստացնում է, կարող եմ նաև ասել, որ Մերձավոր Արևելքից և Արևմտյան երկրներից ժամանած հայերի մեծ մասը անհանգստացած է և անպայման կլքի երկիրը, եթե դա այդպես լինի։ տեղի է ունենում, մինչ այժմ Հայաստանի կառավարությունը քիչ բան է արել նման մտահոգությունները մխիթարելու համար, որքանով ես մինչ այժմ գիտեմ, եթե ես սխալվում եմ, ուղղեք ինձ, նա պաշտոնապես չի հերքում նման մտադրությունը:
Ոչ միայն դա, այլ, ամենայն հավանականությամբ, նման խոսակցությունները կխանգարեն հետագա հայերի վերադարձին Հայաստան
Պարոն Վարուժան, ուրախությամբ եկանք այստեղ, որ վերադառնում ենք անկախ ազգային հայկական հանրապետություն, մտադրություն չունենք գալ մի միավորման, որի մայրաքաղաքն է Մոսկվան կամ հայկական քաղաքից բացի որևէ այլ քաղաք։
Ի՞նչ կցանկանայիք ասել, ինչպե՞ս եք մխիթարում և թեթևացնում մեր մտահոգությունը։
Համոզված եմ, որ դա ոչ միայն արևմտահայերի, այլ ողջ հայության մտահոգությունն է։

Պատասխան
Ցավոք սրտի նման մտահոգություն կա։ Ափսոսանքով պետք է արձանագրենք, որ այսօր այդ ծրագրի տրամաբանությունն է սպասարկում նաև ՀՅԴ հայաստանյան կառույցը իր դաշնակիցների հետ միասին։
Սակայն, ինչպես արդեն ասացի, այդ կայսերական ծրագրի հեղինակ և հովանավոր Ռուսաստանն անկման շրջափուլի մեջ է, ուստի հիշյալ ծրագիրն էլ մեռելածին է։
Այդուհանդերձ, մինչ կայսերական Ռուսաստանի մահվան արձանագրումը, նա դեռևս կարող է աղետներ բերել մեր երկրին, այդ թվում՝ մինչ մեր տարածաշրջանից հեռանալը կարող է օգտագործել Հայաստանի խամաճիկային ղեկավարությանը և Արցախը հանձնել Ադրբեջանին, իսկ մնացյալ Հայաստանի Հանրապետությունը Թուրքիային՝ որպես վերջինիս կցորդ, ըստ էության՝ արտատերիտորիալ վիլայեթ։
Մենք ազգովին պարտավոր ենք գիտակցել մեր առջև ծառացած այս գոյութենական մարտահրավերը և կատարել այն հաղթահարելու անհրաժեշտ քայլեր։
Առաջին հերթին՝ պետք է օր առաջ հեռացնել Հայաստանի գաղութային իշխանությանը, ստեղծել անցումային ժամանակավոր կառավարություն և նրա առաջնորդությամբ կյանքի կոչել անցումային ծրագրով նախատեսված արտակարգ միջոցառումները (տես https://ajbever.com/program-short/)։


Հարց
Պարոն Վարուժան, միանգամայն նկատելի է, որ չնայած մերձավորարևելյան հայերը և արևմտյան երկրներից եկած հայերը չեն դրսևորել Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում ներգրավվելու մոտիվացիա, բայց նրանք, ովքեր դա անում են, Ազգային Ժողովրդավարական ԲԵՎԵՌ-ը ներկայացրել է. Նրանց համար որոշակի հմայքը, իսկ նրանք, ովքեր սովորաբար խառնվում են, ամենից հաճախ վերցնում են ԱԺԲ-ի ուղղությունը,
Ես ինքս սկզբում ենթադրում էի, որ դրա պատճառը հիմնականում ծագումով սփյուռքահայ պարոն Սեֆիլյանն է, բայց հետո հասկացա, որ այս գործոնից զատ ԱԺԲ-ի հուզական, գաղափարական, քաղաքական բնույթը ևս մեկ վճռորոշ գործոն է. քանի որ այն ներկայացնում է մի տեսակ ռոմանտիկ ասպեկտ, հոգևոր միջուկ, որը գրավում է տարբեր ծագում ունեցող բազմաթիվ հայերի։
Ինչպե՞ս եք բացատրում այս ամենը, ո՞րն է գաղտնիքը, ո՞րն է ձեր գաղտնի բաժինը, ինչպես ասում են։

Պատասխան
Իրականում գաղտնիք չկա։ Իսկապես, Բևեռին մոտիկից ճանաչող որևէ ազնիվ հայ այլևս դառնում է պայքարի նվիրյալ, քանի որ մեզանում առաջնորդ են սերը Հայրենիքի ու հայի նկատմամբ և անսասան հավատն առ Հայաստանի հաղթական ապագա։
Շատ կարևոր է նաև այն հանգամանքը, որ Բևեռն ունի իրականության ճշմարիտ ախտորոշում և առկա աղետալի վիճակից երկիրը դուրս բերելու և զարգացման հունի մեջ դնելու հստակ ծրագիր։  

Հարց
Պարոն Վարուժան, ինչ կցանկանար ասել Հայաստանի ներսում հայերին, համայն հայությանը, հսկայական տոկոս դեռեւս անտարբեր է քաղաքականության մեջ ներգրավվելու համար
Ինչ կցանկանայիք ասել Սփյուռքի հայությանը

Պատասխան
Նախ շնորհակալություն կհայտնեմ, որ Հայրենիքից դուրս պահպանում են իրենց հայ էությունը։ Ապա կխնդրեմ, որ համախմբվեն ազատ, անկախ ու միացյալ Հայաստանը վերակերտելու և համայն հայության պետությունը դարձնելու Բևեռի ծրագրի շուրջ։ Կհորդորեմ, որ այդ նպատակի համար աշխատեն մտքով, խոսքով ու գործով, աջակցեն պայքարին թե անձնական մասնակցությամբ և թե նյութական օժանդակությամբ։
Աշխարհում մեկ Հայաստան կա և մեր այդ միակ Հայաստանը վտանգված է։ Ուստի բոլորս պարտավոր ենք ամեն բան թողնել և փրկել մեր Հայրենիքը։

Հարցազրույցը վարել է Պետրոս Մանուկյանը